Daniel Patrick Welch - click to return to home page


    English versions 
Arabic versions - Saudi Arabia Catalan versions Croatian versions Czech versions Danish versions Nederlandse versies Finnish versions Versions Françaises Galician versions German versions Greek versions Indonesian articles Le versioni Italiane Japanese versions Urdu versions - Pakistan Polish versions Portuguese articles Romanian versions Russian versions Serbian articles Las versiones Españolas Ukrainian versions Turkish versions

 

 

 

Wat een idioot!

Bush helpt de beweging voor alternatieve energie
met zijn eigen gebakken-lucht-demonstratie

(2/06)

Toen Gore Vidal de demonstraties tegen de belachelijke, theatrale Ik-Ben-De-Staat-stunt van Bush goedkeurde, deed hij ook nog de volgende, kernachtige uitspraak: "Ga toch terug naar Crawford….We zullen helpen om het geld voor een bibliotheek in te zamelen en je hoeft dan zelfs nooit een boek te lezen." Zoals altijd heeft Vidal hiermee een perfect kader geschapen voor de discussie over het verzet tegen dit anti-intellectueel, anti-wetenschappelijk, anti-denken, anti-agenda, anti…..

Omroepen, betweters en reclamemensen staan zelfvoldaan toe te kijken en profiteren van deze afschuwelijke mislukkeling (in de diepste zin van het woord), deze marionetachtige plutocraat die niets heeft te bieden behalve zijn legendarische vermogen om anderen onder de tafel te drinken, een nog niet aangeklaagde oorlogsmisdadiger met meer bloed aan zijn handen dan de tirannen van wie hij de wereld in naam van (en op aanwijzing van) zijn Heer en Heiland bevrijdt. Wij moeten echter onze eigen mening laten horen, in naam van de talloze
niet-geïdentificeerde doden wier lichamen de weg naar de hemel plaveien voor Bush en zijn geestelijk gestoorde troep theocraten.

Want ook al is het moeilijk uit te spreken, Bush heeft geen gelijk. Hoe erg hij ook veracht wordt, hij heeft nog steeds een angstaanjagend vermogen om te vernietiging en een onverzadigde honger naar macht. Maar Bush mag dan wel een lachwekkende idioot zijn, hij had geen Onwankelbaar Gezaghebber kunnen worden zonder de medeplichtigheid van wat de Ierse revolutionairen van vroeger "verraders en slaven" noemden. Iedere Oorlogspartij heeft medereizigers nodig en Bush en zijn kliek hebben er genoeg. Gisteren nog overtroffen de Democratische "Leiders" zichzelf in overgave, een gave waarin ze al een hele tijd uitblinken. 

Als u uw tijd ook hebt verspild met het kijken naar dit circus (ik doe het alleen uit liefde voor u, beste lezers) dan bent u klaarblijkelijk een deel van het probleem: niemand mag zijn goedkeuring aan deze frauduleuze president geven door het idee te bevestigen dat hij iets te zeggen heeft. De wereld is allang gestopt met luisteren en alleen de kruiperige Amerikaanse pers bezorgde deze Leider van de Vrije Wereld uit zelfbelang de geënsceneerde gratis publiciteit van de "liberale pers" waarvan extreem rechts vindt dat zij er recht op heeft. Bush' lachwekkende praalvertoning begon op een lager niveau dan dat van welke naoorlogse president dan ook sinds Nixon, en hij is heel hard bezig die oplichter in te halen. 

Brave zielen kregen de gebruikelijke leugens, overdrijving, verdraaiingen en demagogie -zoals die goeie ouwe Ronnie zou zeggen- voorgeschoteld. Maar een paar brutale idioten vallen op: het was op een perverse manier verfrissend om de grootste ontvanger van politiek oliegeld ter wereld te horen fulmineren over bijzondere belangen. "We zijn verslaafd aan olie!" zegt de oliekoopman. "We moeten ons hoeden voor de tendens dat de macht in Washington wordt gecentraliseerd" zegt onze eigen Zonnekoning. "We moeten tweeledige oplossingen zoeken." zegt de man in de coulissen van het meest wrede, meest gedachteloze Congres ooit -de man die de oppositie buitensluit als er conferenties achter gesloten deuren worden gehouden, waarop over belangrijke wijzigingen in de wetgeving wordt beslist. Toen hij over betaalbare gezondheidszorg begon, moest ik de kamer uit om over te geven; er is een grens aan wat ik kan verdragen, zelfs als het voor een column is. Gelukkig was ik in de badkamer toen De-Man-Die-Ons-Veiliger-Maakt rechter Alito introduceerde -het springlevende symbool van het einde van de constitutionele regering van de VS. 

Het is mogelijk fijn om te zien dat hij zich nog steeds openstelt voor de zwarte medemens; misschien is dat wel een teken dat hij inderdaad zover in de nesten steekt als wij denken, aangezien 100% van de Afrikaans-Amerikanen (nee, dat is geen grapje) volgens een onlangs door het onderzoekbureau Zogby gehouden enquête daar echt niet van overtuigd zijn. Maar serieus, mensen, we zitten tot onze nek in de rotzooi. Het feit alleen al dat deze schertsvertoning kon plaatsvinden zonder dat een zichzelf respecterende oppositie deze Muppet die zichzelf het "onvervreemdbaar recht" toe-eigent om hen in de zeik te zetten, in de steek laat, is weer een teken dat de hetze nog wel degelijk bestaat. 

De Democraten zijn te medeplichtig, te bang, zit te erg vast aan een verleden waarin een vleugel van hun eigen partij tot de grootste terroristische organisaties ter wereld behoorde. De Oorlogspartij heeft de verkiezingen bedwongen: Mark Crispin Miller stelt dat tijdens de verkiezingen van 2004 door geknoei en bedrog acht miljoen stemmen van de ene partij naar de andere zijn gegaan. Ze zijn te afhankelijk om zichzelf te redden en het zou dus wel een wonder zijn als de nutteloze rest van de partij de Amerikanen ervan zou kunnen overtuigen dat het het land kan redden en in november de controle over de wetgevende macht kan krijgen.

Maar misschien had George Orwell wel gelijk: Als er hoop is, ligt die bij het proletariaat. Het bleek in zijn geval ijdele hoop te zijn, maar laten we ons alleen eens op de zin zelf richten. Het hoogtepunt van de avond was niet het typen van deze column terwijl ik naar de Grote Joker luisterde die een nieuw web van leugens weefde; voor de toespraak hadden we onze kleine bijeenkomst onderbroken om buiten in de ijzige kou van New England "het geschreeuw te verdrinken", zoals de organisatoren hadden voorgesteld. Omdat we borden bij ons hadden waarop teksten stonden als: "Weg met Bush", "Overstem de leugens" en het vredessymbool, kreeg onze ongelukkige kleine groep volgens ons meer aandacht dan een ander doel of een andere kandidaat ooit heeft gekregen. Is het te laat? Of is er toch nog een onderstroom die het land schoonspoelt en die er zat van is om van de pooiers en hoeren wier geld veilig is op de Caymaneilanden, op een geheime Zwitserse bankrekening staat of in handen is van een of andere internationale oliemagnaat, te horen te krijgen hoe je een Amerikaan moet zijn? Loop toch naar de bliksem! Wij zijn wereldburgers en de wereld heeft er genoeg van. 

© Daniel Patrick Welch. Herdruk is toegestaan mits de naam van de schrijver wordt genoemd en een link naar danielpwelch.com wordt opgenomen. 

Vertaald door Hennie Volkers

^  Top  ^


Schrijver, zanger, taalkundige en activist Daniel Patrick Welch woont en werkt in Salem, Massacusetts, met zijn vrouw, Julia Nambalirwa-Lugudde. Samen leiden zij The Greenhouse School. Enkele van zijn artikelen zijn op de radio uitgezonden en vertalingen zijn in zo'n 20 talen verkrijgbaar. Wij zijn u erkentelijk als u een link naar danielpwelch.com wilt opnemen.